کابوس هایی که دربیداری بیاد نمی آوری...

وقتهایی که درخواب هم درد را احساس میکنی...

و لبخندت درجستجوی چشمانی گم شده...

هوا سنگین وگرم...

صدا در سرت سرگردان...

ذهن دراختیار نقاط سیاه...

خستگی مثل پیله ای بدورت پیچیده...

وزن نگاه ها از توانت خارج شده...

و بغضی که هست ونیست...

بنویس...وخط بزن...

بنویس...وپاک کن...

نگذار چیزی درونت حکاکی شود...

همه چیزباید گذرا باشد...

دور بایستند از تو...

بشنوی کسی صدایت می کند...ولی خودت را سرگرم کاری کنی...

فرار کن...

از خودت...

از ترسهایت...

از احساسی که هست...

فرارباید کرد...

+این نوشته رو چندوقت پیش نوشتم...ولی الان یهو دلم خواس بذارمش...

نظرات شما عزیزان:

bahar

ساعت11:04---9 خرداد 1393

[وب سایت]

ino az baghiash bihtar doos dashtam...

ghashangbo0d...


پاسخ: مرسی... :)

vahid

ساعت12:34---4 خرداد 1393

[وب سایت]

میگن خدا ابر رو به گریه میاره تا گل بخنده پس هر وقت بارون آمد یادت نره بخندی
پاسخ: مگه میشه بارون بیاد ونخندم؟؟؟؟ :)))

سارا

ساعت11:46---29 ارديبهشت 1393

[وب سایت]

خیلی قشنگ بود
پاسخ: مرسی...

ملیکا

ساعت22:37---5 ارديبهشت 1393

یک دنیا سکوت...
پاسخ: ...سکوتی مبهم...

maryam

ساعت13:27---5 ارديبهشت 1393

...
پاسخ: آه...

Reyhane

ساعت13:54---4 ارديبهشت 1393

- [ایمیل]

گریه و بغض، بغض و گریه

بغض و گریه، گریه و بغض
پاسخ: ریحانه... :(

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: