آری،ما غنچه یک خوابیم...

-غنچه خواب؟ آیا می شکفیم؟

-یک روزی،بی جنبش برگ.

-اینجا؟

-نی،در دره ی مرگ...

-تاریکی،تنهایی...

-نی،خلوت زیبایی...

-به تماشا چه کسی می آید؟چه کسی مارا می بوید؟

- ...

-و به بادی پرپر...؟

- ...

- و فرودی دیگر؟

- ...

+دوست دارم سهراب سپهری عزیز... :)

رفتی تو و رفتی تو و...جای تو را از یاد تو آکنده اند...

تصویر زیبای تو را....تصویر زیبای تو را برسنگ وصخره کنده اند...

انگار که روح فرهاد...ز بیداد...ز بیداد...سر داده ناله برباد...

شیرین من کجایی؟...شیرین من کجایی؟...

از بیستون می آید صدایی...امان از این جدایی...شیرین من کجایی؟...

فرهادم وفریاد من تا آسمان ها میرود...همراه یادت یاد من تا بی زمان ها میرود...

امان از این جدایی...شیرین من کجایی؟...

ای هرستون از بیستون با نقش تو آذین شده...ای کام بخت پیر گل با نام تو شیرین شده...

با شوق دیدن تو سرتا به پا نگاهم...تا نقش خود ببینی در چشم بی گناهم...

می گیرمت از شب خبر...شیرین من کجایی؟...

میپرسمت از هر سحر...شیرین من کجایی؟...

گویی هنوزهم تیشه ام باصخره دارد گفت وگو...تا که بگیرد بیستون از خون سرخم آبرو...

از بیستون می آید...شبانه...شبانه...عشقی که می سراید باگریه این ترانه...

"هرسونسیمی می وزد...ویران تر از ویران منم...هرسایه اینجا میخزد...چون روح سرگردان منم..."

+من خرابه این شعرم...آه...امان از این شعر...

تنهات یافتم !

هر یکی به چیزی مشغول و بدان خوش دل و خرسند: بعضی،روحی بودند،به روح خود مشغول بودند.بعضی به عقل خود،بعضی به نفس خود !

تو را بی کس یافتم...همه یاران رفتند به سوی مطلوبان خود!

تنهات رهاکردند...

من،یار بی یارانم...

                             "شمس تبریزی"

من1: حالم بده...

من2: امشبم میگذره...تموم میشه بالاخره...

من3: هه...احمق...باز داری خودتو گول میزنی؟! خو امشبم بگذره...فردا چی؟! فردا خیلی بهتره؟!...بدبخت...هیچکارم نمی تونی بکنی...همینه که هست...

من4: هیس...هیسسسسس...حق نداری انقدر سیاه اندیش باشی...

من5: از این نوشتن بدم میاد...از مامان...از بابا...از خونه...از این پرده...اما از خودم بدم نمیاد...دلم برای خودم میسوزه...

من6: بخواب...بخواب...بخواب...همش بخواب...غفلت بهترین راهه...بخواب لعنتی...

من7: این بخشی از سرنوشت توست...باهاش کنار بیا...هه...

من8: چیکارکنم؟!...

من9 وخیلی من های دیگه: ...........

من1: حالمممممممممممم بدههههههههه...خدایااااااااااااااااااااااا....آه...خدایا...

من0: بسه دیگه...بسه...بسه...

همه ی من ها: ....................آه...

همه ی من ها: بارون...

من0: هه...

+ هرسونسیمی می وزد...ویران تر از ویران منم...

   هرسایه اینجا میخزد...چون روح سرگردان منم...

وقتی ازم دوری         حس میکنم نیستم

حتی تو رویاهام         تو سایه وامیستم

وقتی ازم دوری         خورشیدبیهودست

همبستر شبهام        فکرهای آلودست

دستای تو دورن         چشمای من نزدیک

مسافرخاموش          تو کوچه ی تاریک

هم پرسه بامجنون     هم تیشه بافرهاد

خواهان دستاتم        بی حرف،بی فریاد

این ساعت خسته     این مرد تکراری

هم درد باسیگار        باقرص وبیداری

دستای تو دورن         میمیرم اینجوری

حرفامو باورکن          وقتی ازم دوری...

                                                "م.پژواک"

+وای...تو چقد قریحه داری دخدر... :)

سکوت صدای ماشد

تو خالی سه شنبه

حال غمو گرفتیم

سر بریدیم با پنبه

                    تو ساعت کلاسو

                     زیر نگاه بارون

                    دست همو گرفتیم

                    یکی شدن دلامون

پریدیمو پریدیم

حتی به ابر رسیدیم

خورشیدو دوره کردیم

رنگ خدا رو دیدیم

                     بوی حرم شنفتیم

                    فاصله بود تا دوردست

                     چشمارو بستیم انگار

                    مکان به قصه پیوست

حافظ و فال خوبش

قرآن وحال و نورش

خدا به ما دم عید

هدیه داده چجورش

                       کاش که زمان بمونه

                       از رو دلا رد نشه

                       ارزش دوس داشتنه

                       دوتا دلامون کم نشه

                                               "م.پژواک"

+این ترانه رو یکی از دوستای خوبمممممم نوشته... :))))))

+آهنگ وبلاگمان را عوض کردیم... D:

وقتی دست اندوه
صندوقچه ی ذهنم را
از کلمات تهی می کند
این برق نگاه توست
که شعر را
به تن این کاغد سیخ می کند...

"شهریار شفیعی"

+چند وقته نمی تونم بنویسم باز... :| چقد ننوشتن آزار دهندست... :|